باورها و اعتقادات مذهبی خانواده مانع از تماشای تلویزیون و راهیابی وی به سینما می‌شد.
آزادی دوران جوانی و مصادف شدن با انقلاب اسلامی دو عاملی بود که او را به سوی سینما سوق داد. او فعالیت‌های سینمایی‌اش را از سال ۱۳۵۹ با نوشتن فیلمنامه و کارگردانی فیلم‌های کوتاه در فضای جبهه و جنگ آغاز کرد.
حاتمی کیا در سال ۱۳۶۴ نخستین فیلم بلند خود را به نام هویت برای شبکه دوم سیما ساخت. هویت به مسائل اجتماعی روز آن زمان و جریانات پر تب و تاب سیاسی سال‌های اولیه انقلاب می‌پرداخت و می کوشید تصویری واقع گرایانه از گرایشات سیاسی آن دوران پرآشوب ارائه دهد.
وی در دومین تجربه سینمایی خود فیلم دیده‌بان را ساخت. اغلب علاقه‌مندان به سینما و منتقدان، از کرخه تا راین را بهترین فیلم حاتمی کیا می‌دانند. فیلمی که به زیبایی به تبعات جنگ از زوایای مختلف می‌پردازد.
برخی از افتخارات حاتمی کیا:
- جایزه ویژه هیئت داوران هفتمین جشنواره فیلم فجر؛ دیده‌بان
- دیپلم افتخار در هشتمین جشنواره فیلم فجر؛ مهاجر
- سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه و بهترین کارگردانی برای فیلم آژانس شیشه‌ای در جشنواره فجر شانزدهم
- سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی برای فیلم روبان قرمز در بخش سینمای بین‌الملل جشنواره فجر هفدهم
- سیمرغ بلورین بهترین فیلم و دیپلم افتخار بهترین فیلمنامه برای فیلم به نام پدر در جشنواره فجر بیست و چهارم
- سیمرغ بلورین بهترین فیلم در بخش سینمای آسیای جشنواره فجر برای فیلم به نام پدر
- تندیس جشن خانه سینما، دوره دوم، در رشته بهترین کارگردانی برای فیلم آژانس شیشه‌ای
- تندیس جشن خانه سینما، دوره ششم، در رشته بهترین کارگردانی برای فیلم ارتفاع پست
- «به رنگ ارغوان» ابراهیم حاتمی‌کیا سیمرغ بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و سیمرغ مردمی بیست‌و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد.
- سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی در سی‌ودومین جشنواره فیلم فجر برای فیلم «چ» – ۱۳۹۲
برخی از آثار هنری حاتمی کیا:
- چ، ۱۳۹۱
- گزارش یک جشن، ۱۳۸۹
- دعوت، ۱۳۸۷
- به نام پدر، ۱۳۸۴
- به رنگ ارغوان، ۱۳۸۳
- ارتفاع پست، ۱۳۸۰
- روبان قرمز، ۱۳۷۷
- آژانس شیشه‌ای، ۱۳۷۶
- برج مینو، ۱۳۷۴
- بوی پیراهن یوسف، ۱۳۷۴
- خاکستر سبز، ۱۳۷۲
- از کرخه تا راین، ۱۳۷۱
- وصل نیکان، ۱۳۷۰
- مهاجر، ۱۳۶۸
- دیده بان، ۱۳۶۷
- هویت، ۱۳۶۴