| شهرام ناظری | |
|---|---|
| نام اصلی | شهرام ناظری |
| تولد | ۲۹ بهمن ۱۳۲۸ ۱۸ فوریهٔ ۱۹۵۰ کرمانشاه، ایران |
| ملیت | ایران |
| سبک‌ها | موسیقی سنتی ایرانی موسیقی کردی موسیقی مقام ایرانی |
| سازها | سه‌تار |
| سالهای فعالیت | از ۱۳۵۴ تا کنون |
شهرام ناظری (زاده ۲۹ بهمن ۱۳۲۸ کرمانشاه)، خواننده، موسیقیدان، آهنگساز و استاد موسیقی ایرانی، کردی و موسیقی مقام ایرانی است.
شهرام ناظری در بیش تر آثار خود از شعرهای مولانا بهره برده‌است و طی ۳۰ سال فعالیت توانسته سبک جدیدی از موسیقی که آمیخته به ادبیات حماسی و عرفانی ایران است را به‌وجود آورد. ناظری علاوه بر بهره‌گیری از شعرهای مولوی در زمینهٔ استفاده و استوارسازی شعر معاصر پارسی بر روی موسیقی سنتی ایرانی نیز پیشرو بوده‌است. علاوه بر این‌ها شهرام ناظری از اولین کسانی است که با استفاده از موسیقی مقامی اشعار شاهنامه اثر فردوسی را اجرا کرده است. وی تاکنون بیش از ۴۰ آلبوم موسیقی منتشر کرده‌است.
از معروف ترین تصنیف‌های شهرام ناظری می‌توان به تصنیف‌های اندک اندک (شعر مولانا)، آتشی در نیستان (شعر مجذوب علیشاه) و شیدا شدم (شعر شهرام ناظری) اشاره کرد، اکثرا از ساخته‌های خود او هستند. البته تصنیف شیدا شدم یک بار با سازهای غربی در کنسرت شهرام ناظری و لوریس چکناوریان و یک بار با سازهای ملی در آلبوم مولویه اجرا شده است. همچنین آثاری که ناظری به زبان مادری‌اش، زبان کردی نیز اجرا کرده شهرت بسیاری دارند. از معروف‌ترین آثار کردی ناظری می‌توان به شیرین شیرین و واران وارانه اشاره کرد.
زندگی
کودکی و نوجوانی
شهرام ناظری در کرمانشاه، در خانواده‌ای کرُد زبان و آشنا با موسیقی و شعر به دنیا آمد. وی صدای دل‌نشینش را از پدر و مادر خویش به یادگار دارد و از دوران خردسالی توسط مادرش با شعر و آواز آشنا شد؛ پدرش نیز صدای لطیفی داشت و ضمن آشنایی با گوشه‌ها و ردیف‌های آواز ایرانی، سه‌تار هم می‌نواخت. وی از سبک قدما و خوانندگان آن دیار به خصوص «شیخ داوودی» خوانندهٔ بزرگ آن زمان بهره گرفته و نیز داشته‌هایش را در اختیار فرزندش گذاشت.
بزرگ این خانواده، استاد پرویز خان پورناظری (حاجی خان) خود از شاگردان درویش خان و کلنل وزیری بوده‌است. اکثر موسیقی‌دانان کرمانشاه توسط وی با نت و موسیقی اصیل ایرانی آشنا شده‌اند.
این محیط مناسب هنری موجب شد تا شهرام ناظری بتواند در سن ۹ سالگی اولین برنامهٔ هنری خود را در رادیوی کرمانشاه همراه با تار زنده یاد درویشی، از نوازندگان معروف آن زمان کرمانشاه، اجرا نماید. پس از آن در سن ۱۱ سالگی نیز توانست در رادیو تلویزیون ایران چند برنامهٔ دیگر آواز ایرانی اجرا کند. ناظری برای پر بارتر کردن درک موسیقی خود ارتباط بیش تری با پسر عمویش کیخسرو پورناظری (فرزند پرویز خان پورناظری) و درویش نعمت علی خراباتی برقرار کرد که این ارتباط تأثیر بزرگی بر فهم او از موسیقی محلی و کردی ایران داشت.
آغاز فعالیت حرفه‌ای
ناظری همواره در پی بهره‌بردن از مکاتب و استادان مختلف بوده‌است. وی در سال ۱۳۴۵ برای بهره‌گیری از محضر اساتیدی چون عبدالله دوامی، نورعلی خان برومند، عبدالعلی وزیری، محمود کریمی و محمدرضا شجریان عازم تهران شد و ضمن بهره‌گیری از محضر این اساتید، سه‌تار را نیز نزد استادان احمد عبادی، جلال ذوالفنون و محمود هاشمی فرا گرفت. شهرام ناظری به مدت یک سال نیز در تبریز با نوازندگان و موسیقی‌دانان آن دیار مانند غلامحسین بیگجه‌خانی و فرنام قیطانچیان که خود از شاگردان اقبال آذر بودند در زمینه موسیقی ایرانی کار کرد.
درسال ۱۳۵۴ بنا به پیشنهاد نورعلی‌خان برومند به استخدام رادیو تلویزیون ایران در آمد و اولین برنامهٔ خود را با گروه شیدا به سرپرستی محمدرضا لطفی با مثنوی مولوی و ترانه‌ای از شیخ بهایی اجرا کرد، پس از آن با گروه عارف به سرپرستی حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان کار خود را ادامه داد. ناظری درسال ۱۳۵۵ در نخستین آزمون موسیقی سنتی ایران با نام باربد شزکت کرد و توانست «مقام نخست» را در رشتهٔ آواز در این آزمون به دست آورد. در سال ۱۳۵۶ همراه با گروه سماعی به سرپرستی اصغر بهاری و حسن ناهید برای اجرای کنسرت در جشنوارهٔ توس انتخاب شد.
همکاری با کانون چاووش
ناظری از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰ در آلبوم‌های چاووش به شاره‌های ۲، ۳، ۴، ۷ و ۸ را با همکاری گروه‌های شیدا و عارف (کانون فرهنگی و هنری چاووش) به سرپرستی محمدرضا لطفی، حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان آواز خوانی کرد. کانون چاووش با تلاش محمدرضا لطفی و زیر نظر ه. الف. سایه پایه‌گذاری شده بود و از آن جایی که این کانون در زمان انقلاب فعالیت می‌کرد، بیش تر محتوای آلبوم‌های چاووش حماسی و انقلابی بودند. برخی از آلبوم‌های چاووش (از جمله چاووش ۲، اولین آلبوم با حضور شهرام ناظری) آلبوم‌های مشترکی بین ناظری و محمدرضا شجریان می‌باشند و در آن‌ها این دو هنرمند سرودهای انقلابی بسیاری را اجرا کرده‌اند. چاووش ۲ دربرگیرنده ی دو سرود معروف شب نورد (برادر نوجوونه، باصدای شجریان) و آزادی (آن زمان که بنهادم، باصدای ناظری) می شد. تصنیف بسیار معروف ای پدر اثر محمدرضا لطفی به یاد آیت الله طالقانی در چاووش ۴ اجرا شد تا حس از دست دادن فردی بزرگ را منتقل کند.
همکاری گسترده با کیخسرو پورناظری و جلال ذوالفنون
شهرام ناظری آلبوم مثنوی موسی و شبان را با همکاری جلال ذوالفنون و بهزاد فروهری، بنمای رخ را با همکاری نوازندگان مرکز حفظ و اشاعه موسیقی سنتی ایران و گروه مولانا به سرپرستی جلیل عندلیبی، آلبوم صدای سخن عشق را باهمکاری گروه تنبور شمس و لاله بهار را با همکاری گروه عارف به سرپرستی پرویز مشکاتیان تهیه کرد.
او در سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۴ به روش‌های مختلف مشغول تدریس موسیقی و ردیف‌های آوازی به علاقه‌مندان گردید. در این دوران آثار زمستان، بشنو از نی و نجوا را منتشر نمود. از سال ۱۳۶۴ به بعد با همکاری گروه‌های موسیقی ایرانی کارهای زیبایی را به بازار موسیقی عرفانی و اصیل ایرانی عرضه ساخت که از درخشان‌ترین این آثار می‌توان شورانگیز با همکاری حسین علیزاده، گل صدبرگ و آتش در نیستان با همکاری جلال ذوالفنون، یادگار دوست و ساقی‌نامه ۱ و ساقی‌نامه ۲ را با همکاری کامبیز روشن‌روان نام برد. در این سال هاست که ناظری آلبوم بی‌قرار را با همکاری گروه جلیل عندلیبی و همچنین کنسرت اساتید موسیقی ایران را با همکاری گروه اساتید موسیقی ایران (گروهی به سرپرستی فرامرز پایور) اجرا و منتشر کرده است. لازم است ذکر شود گل صدبرگ معروف ترین اثر شهرام ناظری و بسیاری از مردم ناظری را با تصنیف اندک اندک (شعر مولانا) اجرا شده در این آلبوم می‌شناسند.
در سالهای دهه هفتاد خورشیدی شهرام ناظری آثار بسیاری را اجرا نمود که از آن جمله می‌توان به آلبوم‌های نوروز به همراهی با حسین علیزاده، مهتاب رو را با گروه تنبور شمس (آهنگ سازی کیخسرو پورناظری) و دل شیدا را با آهنگ سازی فرامرز پایور اشاره نمود. همکاری ناظری با کامکارها نیز منجر به آفرینش دو اثر ماندگار به نام‌های کنسرت کامکارها ۷۶ و کنسرت ۷۷ گشته‌است. وی با انتشار دو آلبوم ساز نو آواز نو و سفر به دیگر سو مسیر نوینی از موسیقی خویش را نمایان ساخت به طوری که سفر به دیگر سو را دکترین موسیقایی خود می‌داند.
اجرای شاهنامه فردوسی و موسیقی نوین
شهرام ناظری در دهه هشتاد خورشیدی به پژوهش و مسیریابی برای ارایه موسیقی نوین پرداخت. پژوهش بر نحوه اجرای شاهنامه فردوسی و پروژه مولوی که در سال جهانی مولانا از فعالیت‌های وی در این سال‌ها می‌باشد. وی در این سال‌ها چندین آلبوم دیگر منتشر کرد که آثار آواز اساطیر، لیلی و مجنون، لولیان، مولویه (شور رومی) و سفر عسرت از آن جمله می‌باشند.
در سال ۱۳۹۰ ناظری یک آلبوم موسیقی به نام امیرکبیر با آهنگ سازی پژمان طاهری منتشر کرد که بیش تر اشعار آن را شعرهای نو تشکیل می‌دادند. مدتی بعد پس از ۶ سال تاخیر کنسرت شهرام ناظری و لوریس چکناوریان منتشر شد. این اثر مربوط به اجرای ارکستر بزرگ کومیتاس ارمنستان به رهبری مایسترو لوریس چکناوریان در سال ۱۳۸۴ می‌باشد که بیش تر قطعات آن به زبان کردی (زبان مادری شهرام ناظری) می‌باشند. البته در این اثر ۴ قطعهٔ فارسی نیز به نام‌های زین دوهزاران من و ما، شیدا شدم، آواز به همراه چنگ و آب حیات عشق اجرا شده است. بیش تر قطعات این آلبوم در سایر آثار ناظری به همراه سازهای ملی نیز اجرا شده‌اند و در این اثر در قالب موسیقی ارکستری با سازهای غربی ارایه شده‌اند. آلبوم درفش کاویانی، کاوه آهنگر به آهنگ سازی فرید الهامی و اجرای گروه فردوسی که به زودی منتشر خواهد شد مربوط به اجرای شاهنامه اثر حکیم ابوالقاسم فردوسی می‌باشد و مانند بسیاری از آثار شهرام ناظری تنبور محور می‌باشد.
از جمله کارهای شهرام ناظری که بسیار مورد تحسین قرار گرفته است تخصیص همه درآمد یک سال فعالیتش به آسیب‌دیدگان پیرانشهر، شین آباد، جزامی‌ها و بیماران بی‌بضاعت سرطانی می‌باشد که وی با این کار مبلقی بالغ بر چند صد میلیون را برای امور خیریه قرار داد.
سبک آوازخوانی
ناظری خواننده‌ای است که در آثارش روحیه تکرار ناپذیری دارد و همواره تلاش نموده‌است که نگرش و تجربه‌ای جدید را در آواز و موسیقی بوجود آورد. وی تحریرهای ریتمیک و خاصی را از سالهای پایانی دهه هفتاد خورشیدی در آثارش استفاده نمود، از جمله این آثار می‌توان به آلبوم‌های ساز نو آواز نو، سفر به دیگر سو، لولیان و مولویه (شور رومی) شاره کرد.
حدود سی سال پیش دکتر داریوش صفوت بنیان‌گذار مرکز اشاعه و حفظ موسیقی سنتی، ارزش صدای ناظری را در ویژگی‌های حماسی آن تشخیص داد و چنین تشریح نمود که:
در صدای ناظری لنگرها، دندانه‌ها و آکسن‌های خاصی وجود دارد که به آن حس حماسی بخشیده‌است. این لحن حماسی قرن‌ها پیش در آواز ایرانی وجود داشته اما به دلیل مسائل تاریخی کمرنگ شده و به تدریج از بین رفته‌است.
توجه خاص به مولانا
ناظری در اجرای شعرهای مولوی پیشرو تمامی خوانندگان بوده‌است. آلبوم مثنوی موسی و شبان و صدای سخن عشق رویکرد جدیدی به موسیقی و شعر عرفانی محسوب می‌شود که ناظری در سالهای پایانی دهه پنجاه و سالهای آغازین دهه شصت خورشیدی از خود بر جای گذاشت. همچنین در سال ۱۳۶۴ به مناسبت گرامی داشت هشتصمدین زادروز مولوی دو اثر گل صد برگ و یادگار دوست را منتشر کرد. اثر یادگار دوست به عنوان اولین سمفونی ایرانی و گل صدبرگ به عنوان یکی از پرفروش ترین آثار موسیقی ایران، هر دو انقلابی در موسیقی سنتی ایران به‌وجود آوردند. این یادواره بار دیگر دو دهه بعد برای بزرگداشت مولانا، تکرار شد. از دیگر آثار برجسته ایشان که بر روی شعرهای مولوی اجرا شده می‌توان به آلبوم مولویه (که در خارج از ایران با نام شور رومی شناخته می‌شود) نیز اشاره کرد که از سوی بوستون گلوب و لس آنجلس تایمز به عنوان یکی از پنج آلبوم برتر موسیقی سال ۲۰۰۷ در سطح جهان انتخاب گردید.
شاهنامه خوانی
یکی از ویژگی‌های بارز شهرام ناظری نسبت به خوانندگان هم‌عصرش توجه ویژهٔ وی به اسطوره‌ها و تحقیق و جستجو در خصوص لحن‌های حماسی گمشدهٔ آواز ایرانی است. وی نخستین خواننده‌ای است که برای شاهنامه خوانی پژوهشی چندین ساله کرد و در آمریکا، فرانسه و تونس اجراهای صحنه‌ای شاهنامه خوانی داشت.
ناظری شاهنامه را در سه بستر ارائه می‌دهد:
- اجرای شاهنامه و ارائهٔ آن با موسیقی مقامی، برگرفته از فضای فکری و قومیتهای ایرانی. این نوع، در آکادمی کارتاژ تونس که یک شهر تاریخی با پیشینه ۴ هزار ساله‌است و همچنین در جشنواره سن فلوران فرانسه اجرا شده‌است.
- اجرای شاهنامه با ارکستر بزرگ کلامی بر مبنای موسیقی دستگاهی. در این بخش ناظری به همراه کیوان ساکت بر روی شاهنامه کار کرده‌است.
- برداشت سوم نیز اجرای شاهنامه با گروه اینترنشنال در نیویورک با همراهی حافظ ناظری است که نمونه آن در سال ۲۰۱۰ در سالن کارنگی هال نیویورک اجرا شده‌است.
شهرام ناظری با تلاش‌ها و اجراهایی که تا کنون داشته‌است راه را برای شاهنامه خوانی خوانندگان جوان هموار نموده‌است. از آلبوم‌هایی که بر اساس اشعار شاهنامه اجرا شده‌اند می‌توان به آلبوم درفش کاویانی، کاوه آهنگر اشاره کرد که به زودی منتشر خواهد شد.
نوآوری‌های ناظری
شهرام ناظری به جهت روحیه خلاقانه و تکرار ناپذیری اش بسیار معروف است. از این رو آثارش همراه با پژوهش‌های موسیقیایی و نوآوری‌های بکر همراه بوده می‌باشد. وی نخستین خواننده‌ای است که ساز تنبور را همراه با گروه تنبور شمس به صورت شایسته و گسترده‌ای به دوستداران موسیقی شناساند. همچنین اجرای شعر نو به صورت آواز بر موسیقی ایرانی در سالهای پایانی دهه پنجاه خورشیدی برای نخستین بار توسط وی انجام شده‌است.
افتخارات
- دریافت جایزهٔ «بهترین موسیقی عرفانی جهان» در سال ۱۹۹۷ میلادی در جشنوارهٔ فاس مراکش.
-
- وی پس از دریافت این جایزه از سوی مطبوعات آمریکا لقب پاواروتی ایران را نیز دریافت کرد.
- دریافت نشان «لژیون دونور» از سوی دولت فرانسه در سال ۱۳۸۶ (میلادی) (۲۰۰۷).
- دریافت نشان «شوالیه ادب و هنر» از سوی دولت فرانسه در مهرماه ۱۳۸۶ (میلادی) (اکتبر ۲۰۰۷).
-
- این نشان بالاترین نشان فرهنگی فرانسه‌است و پاس‌داشتی است از طرف دولت فرانسه به هنرمندانی که تلاش ویژه‌ای در جهت اعتلای فرهنگ و هنر دارند.
- دریافت عنوان هنرمند برتر آسیا از طرف مجمع آسیاسوسایتی.
-
- در این مراسم بان کی‌مون دبیر کل سازمان ملل متحد تقدیر ویژه‌ای از شهرام ناظری به عمل آورد.
- دریافت جایزهٔ «اسطورهٔ زنده»[واژه‌نامه ۱] از دانشگاه یوسی‌اِل‌اِی.
- دریافت نشان طلایی سماع بارگاه مولانا از دست اسین چلبی نواده مولانا در سال ۱۳۸۶ در شهر قونیه ترکیه و انتخاب به عنوان رییس افتخاری مرکز مولانا پژوهی دانشگاه سلجوق در ایران.
- دریافت کلید طلایی شهر خوی و مقبرهٔ شمس در جشنوارهٔ بین‌المللی شمس تبریزی در آبان ۱۳۸۶.
- دریافت لوح سپاس از شهرداری شهر ایرواین کالیفرنیا به پاس قدردانی از تلاشهای شهرام ناظری در ترویج پیام معنوی صلح در قالب موسیقی و شعرهای مولوی
- نام گذاری روز ۲۵ ماه فوریه سال ۲۰۰۶ به نام «شهرام ناظری»، توسط رئیس شواری شهر و شهردار سن دیه گو در حوزهٔ جغرافیایی سن‌دیه‌گوی ایالت کالیفرنیا. در مدت کوتاهی پس از این نامگذاری، کنگرهٔ آمریکا نیز با اهدای لوح سپاس از وی تقدیر نمود.
- دریافت تقدیرنامه از سوی دانشگاه هاروارد به دلیل نقش موثر ناظری در معرفی مولوی به دنیای غرب و نوآوری در موسیقی ایرانی و جذب مخاطبان غربی.
اجراهای زنده
شهرام ناظری از دوران نوجوانی بارها به روی صحنه رفته و برنامه زنده اجرا نموده‌است. اجراهای او در سالنهای مشهور دنیا همچون «کارنگی هال» و کداک تیاتر” باعث آشنایی بسیاری از غیر ایرانیان با موسیقی سنتی ایرانی شده‌است.
اجراهای زنده در داخل کشور
اجراهای او در شهرهای سنندج، ساری، آمل، نور، چالوس، خوی، بوشهر و قزوین از آن جمله می‌باشند. همچنین وی پس از زلزله بم کنسرتی به صورت رایگان برای مردم زلزله زده در کنار ارگ تاریخی بم اجرا کرد. از آخرین اجراهای او می‌توان به کنسرتش به همراه گروه فردوسی در کرمانشاه (زادگاه شهرام ناظری) اشاره کرد که در آن قطعات کردی بسیاری را اجرا کرد.
اجراهای زنده در خارج از ایران
برخی از اجراهای خارج از کشور وی چنین می‌باشند:
- جشنوارهٔ اکس پرونس فرانسه
- جشنوارهٔ آویگنون فرانسه
- تئاتر شهر پاریس
- جشنوارهٔ تابستانی توکیو در دانشگاه توکیو
- سالن اسکار لس آنجلس
- رویال آلبرت هال لندن
- باربیکن
- سالن فستا دل پوپولو ایتالیا
- جشنواره بیتدین لبنان
- فیلارمونی آلمان
- انجمن آسیایی
- موسسه جهانی موسیقی
- آکادمی موسیقی بروکلین در نیویورک
- جشنواره اروپایی رم در ایتالیا
- جشنواره سائوپولو در برزیل
- جشنواره فاس مراکش
- جشنواره هنری کارتاژ تونس
- جشنواره‌های فلورانس، ونیز، بارسلون، مادرید، ژنو، بروکسل
- کنسرت‌های مختلف در شهرهای اروپا
- کنسرت در اروپا با حسین علیزاده در سال ۲۰۱۱
آثار هنری
آلبوم‌ها
| آلبوم‌ها | |||
|---|---|---|---|
| نام آلبوم | سال اجرا / انتشار | آهنگ ساز | نوازندگان / گروه |
| چاووش ۲ | ۱۳۵۷ | محمدرضا لطفی | گروه شیدا |
| چاووش ۳ | ۱۳۵۷ | محمدرضا لطفی، حسین علیزاده | گروه شیدا |
| چاووش ۴ | ۱۳۵۷ | محمدرضا لطفی، پرویز مشکاتیان | گروه شیدا، گروه عارف |
| چاووش ۷ | ۱۳۵۸ | محمدرضا لطفی، پرویز مشکاتیان، هوشنگ کامکار، حسین علیزاده | گروه شیدا، گروه عارف |
| چاووش ۸ | ۱۳۵۷-۵۹ | محمدرضا لطفی | گروه شیدا |
| مثنوی موسی و شبان | ۱۳۵۸ | جلال ذوالفنون | جلال ذوالفنون، بهزاد فروهری |
| صدای سخن عشق | ۱۳۵۸ | کیخسرو پورناظری | گروه تنبور شمس |
| باد صبا می‌آید | ۱۳۶۰ | جلال ذوالفنون | |
| بشنو از نی | اجرا در ۱۳۶۰ | فریدون شهبازیان | |
| گل صدبرگ | ۱۳۶۰ | جلال ذوالفنون، رضا قاسمی | |
| لاله بهار | ۱۳۶۰ | پرویز مشکاتیان | گروه عارف |
| نوروز | ۱۳۶۲ | حسین علیزاده، حسن کسایی | |
| بنمای رخ | ۱۳۶۳ | محمدجلیل عندلیبی | گروه مولانا |
| یادگار دوست | ۱۳۶۳ | کامبیز روشن روان | |
| بهاران آبیدر | ۱۳۶۴ | هوشنگ کامکار | ارکستر سمفونیک تهران |
| کیش مهر | ۱۳۶۵ | محمدجلیل عندلیبی | |
| بی‌قرار | ۱۳۶۶ | محمدجلیل عندلیبی | گروه مولانا |
| زمستان | ۱۳۶۶ | محمدرضا درویشی | |
| در گلستانه | ۱۳۶۶ | هوشنگ کامکار | |
| شورانگیز | ۱۳۶۷ | حسین علیزاده | گروه‌های عارف و شیدا |
| ساقی‌نامه ۱ | ۱۳۶۷ | کامبیز روشن روان | |
| ساقی‌نامه ۲ | ۱۳۶۷ | کامبیز روشن روان | |
| آتشی در نیستان | ۱۳۶۷ | جلال ذوالفنون | |
| دل شیدا | ۱۳۶۷ | فرامرز پایور | گروه ارکستر، گروه اساتید موسیقی ایران |
| سخن تازه | ۱۳۶۷ | مهدی آذرسینا | |
| کنسرت اساتید موسیقی ایران | ۱۳۶۸ | فرامرز پایور | گروه اساتید موسیقی ایران |
| کنسرتی دیگر | ۱۳۶۸ | داریوش طلایی | بیژن کامکار، داریوش طلایی |
| لیلی و مجنون | ۱۳۶۸ | فرامرز پایور | گروه اساتید موسیقی ایران |
| چشم به راه | اردیبهشت ۱۳۷۰ | عطا جنگوک | گروه شهرآشوب |
| مهتاب‌رو | ۱۳۷۱ | کیخسرو پورناظری | گروه تنبور شمس |
| حیرانی | ۱۳۷۵ | کیخسرو پورناظری | گروه تنبور شمس |
| کنسرت کامکارها ۷۶ | ۱۳۷۶ | گروه کامکارها | |
| ساز نو آواز نو | ۱۳۷۷ | حمید متبسم | گروه دستان |
| کنسرت ۷۷ | ۱۳۷۷ | گروه کامکارها | |
| سفر به دیگر سو | ۱۳۷۷ | گروه دستان | |
| آواز اساطیر | ۱۳۷۹ | علیرضا فیض بشی پور، حافظ ناظری | |
| شهرام ناظری و گروه دستان | میلادی: ۲۰۰۱ | گروه دستان | |
| غم زیبا | ۱۳۸۲ | مسعود شناسا | |
| بیست سال با آثار پرویز مشکاتیان | تابستان ۱۳۸۲ | پرویز مشکاتیان | گروه عارف |
| لولیان | ۱۳۸۴ | حمید متبسم | گروه دستان |
| بیست سال با آثار پرویز مشکاتیان ۲ | زمستان ۱۳۸۵ | پرویز مشکاتیان | گروه عارف |
| مولویه (شور رومی) | ۱۳۸۶ | ||
| سفر عسرت | ۱۳۸۸ | فرخزاد لایق | |
| امیرکبیر | ۱۳۹۰ | پژمان طاهری | |
| کنسرت شهرام ناظری و لوریس چکناوریان | ۱۳۹۰ | ارکستر بزرگ کومیتاس ارمنستان | |
| بعد یازدهم | ۱۳۹۲ | حافظ ناظری | |
| درفش کاویانی، کاوه آهنگر | در دست انتشار (۱۳۹۳) | فرید الهامی | گروه فردوسی |
دیگرآثار
منتشر شده تنها در اروپا
- بیعت با مولوی[واژه‌نامه ۳]: شهرام ناظری و گروه دستان، قطعه‌های این آلبوم همان قطعه‌های آلبوم‌های ساز نو آواز نو و سفر به دیگر سو می‌باشد.
منتشر نشده
- مرکب خوانی (راست پنجگاه) – به علت عدم دریافت مجوز ضبط نشده
- کنسرت افشاری
- زاگرس – آهنگساز: ارسلان کامکار
- کنسرت شهرام ناظری و گروه عارف – آهنگ ساز و سرپرست گروه: پرویز مشکاتیان – آلبوم تصویری، اجرا در تالار وزارت کشور در سال ۱۳۸۳- به علت عدم دریافت مجوز منتشر نشد
- آلبوم دود دل
- کنسرت پاییز ۸۷ برای بزرگداشت نیما یوشیج – اجرا در استان مازندران
دیداری
دیگر آثار
- کنسرت افشاری ۶۲
- قطعه‌هایی آوازی که به اشتباه به مناجات‌های ناظری معروف شده‌اند و برخی اوقات از رادیو پخش می‌شوند.(این آثار بدون اجازهٔ استاد از رادیو پخش شده‌است و همگی بدون موسیقی اند).
پیام‌ها، حضور در مراسم‌ها
پیام تسلیت برای درگذشت محمدرضا لطفی
پس از انتشار پیام درگذشت محمدرضا لطفی، از آهنگ سازان و استادان تار نوازی ایران، شهرام ناظری پیام تسلیت خود را منتشر کرد: «باز هم یکی دیگر از پرچمداران موسیقی سنتی ایران، جهان بی‌بنیاد را وداع گفت. فقدان موسیقیدان برجسته استاد محمدرضا لطفی ضایعه‌ای است جبران‌ناپذیر برای جامعه فرهنگی ایران. پرواز نابهنگام این استاد و همکار با ارزش قدیمی را به خانواده محترم ایشان و جامعه هنردوست ایران تسلیت عرض می‌کنم».
در مراسم خاکسپاری سیمین بهبهانی
شهرام ناظری پس از درگذشت بانوی غزل ایران، سیمین بهبهانی در مراسم به خاک سپاری و یادبود او حضور پیدا کرد و در حین تسلیت گویی شعر دوباره می سازمت وطن را خواند. از دیگر هنرمندان حاضر در این مراسم می‌توان به محمدرضا شجریان و همایون شجریان اشاره کرد.