دکتر سید محمدحسین بهشتی
چهره ای روشنفکر و معتقد به گفت و گو و تعامل. او هم مانند شهید موسی صدر تعاملات متفاوتی با جهان غرب داشت و اهل مناظره و مکالمه با مخالفان و دگراندیشان بود. ارتباط او با شهید موسی صدر خود از بخش های دل انگیز تاریخ انقلاب است. او حتی در مناظره های تلویزیونی با حضور نمایندگانی از تفکرات مختلف شرکت می کرد و از این جهت برای بسیاری از جوانان و حتی سیاستمداران جالب توجه بود.
پسر شهید بهشتی در مورد این موضوع گفته است: «دایره ارتباطات مرحوم بهشتی بسیار گسترده و تعجب آور است. من بعد از شهادت ایشان تاکنون با افرادی در کشورهای مختلف مواجه شده ام که برخوردی به یادماندنی با ایشان داشته اند. از لبنان گرفته تا اردن، سوریه، عراق، ترکیه، آلمان، افغانستان، پاکستان، هند، مالزی و برخی کشورهای دیگر اروپایی و آمریکا و در همان دیدار اول، تاثیر مثبت بر آن افراد داشته است.»
او در آذرماه ۱۳۵۷ به فرمان امام خمینی شورای انقلاب را تشکیل داد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره به عنوان ایدئولوگ و لیدر در صحنه های سیاسی، اجتماعی به فعالیت می پرداخت. حزب جمهوری اسلامی را با هدف تربیت و شناسایی نخبگان سیاسی فرهنگی پایه گذاری کرد. در تدوین قانون اساسی به عنوان نایب رئیس مجلس خبرگان نیز ایفای نقش کرد.
پس از استعفای دولت موقت در سال ۱۳۵۸، مدتی هم به عنوان وزیر دادگستری و سپس، از سوی امام به ریاست دیوان عالی کشور منصوب شد. بهشتی به رغم حضوری بلندمدت در اروپا و تسلطش بر زبان های خارجی، دیدگاه رادیکال در حوزه مسائل انقلاب و همین طور نسبت به آمریکا داشت. مناقشات او با دولت موقت از یکسو و تندروهایی مثل محمد منتظری و مجادلات کلامی اش با آیت الله مصباح یزدی از سوی دیگر از خاطرات سال های ابتدایی انقلاب است. او در ۷ تیر سال ۱۳۶۰ در زمان سخنرانی در تالار حزب جمهوری اسلامی بر اثر انفجار ساختمان حزب توسط منافقین به همراه کاروان ۷۲ نفره خود به شهادت رسید.